O niebezpieczeństwach wynikających z przebywania nad wodą ogólnie, a w szczególności ze śpiewania nad nią w chórze.

Stefana czekającego na adopcję odłóżmy na razie na bok (na prawo patrz), tam będzie sobie siedział i wypatrywał potencjalnych biorców. Tymczasem wróćmy do wód i stworzeń je zamieszkujących.

 

Oto bardzo niebezpieczna i przerażająca wodna poczwara ze skandynawskiego folkloru, Nøkken. Czyli coś jak nasz wodnik / utopiec. Lubi przyczaić się w szuwarach albo pod liścmi wodnych roślin, łypać wrednym oczkiem kaprawym za potencjalną ofiarą, a jak już ją wyłypie, to podkrada się do niej pod osłoną przybrzeżnej zieleniny.

W dawnych czasach pragmatyczny ludek skandynawskich wsi starał się zapobiegać ubytkom populacji powodowanym przez Nøkkeny, ułaskawiając je muzyką (która, jak wiadomo nie od dziś, łagodzi obyczaje). Młodzi ludzie wysyłani byli regularnie nad wodę, aby swoim śpiewem wprawić wodnika w dobry nastrój i zdobyć jego przychylność, albo po prostu ululać go do snu. Jak się łatwo domyślić, były to chórki dość wysokiego ryzyka, bo wykonywana pieśń była albo bardzo piękna, albo ostatnia.

Nøkken podobno jest zmiennokształtny, może przybierać różne formy w zależności od typu ofiary, na którą się czai. Jeśli chce zwabić na głębokie wody niewinne dziecię (okrutnik!), przybiera postać białego konia, pozwala dzieciom wspinać się mu na grzbiet, no i co potem - wiadomo.

A jeśli ma chrapkę na młodą, piękną kobietę, zamienia się w przystojnego mężczyznę grającego na skrzypcach lub harfie. Jak widać na załączonych obrazkach, ja najwidoczniej nie jestem piękną kobietą ;) Ale kto wie, co się wam objawi, drogie koleżanki!

Przy okazji możecie się zabawić w "Znajdź różnice między obrazkami" no i gościnnie znowu występują, różowiutcy jak świeżo wyciągnięte z mydlin prosiaczki, Bracia Plankton:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A inspiracją do tych utopcowych łobrazków był Nøkken Theodora Kittelsena (1857 – 1914), norweskiego malarza i rysownika, który był zafascynowany ludowymi norweskimi wierzeniami i takie cudności malował:

 

 

 

 

Zródło - Wikipedia