Macie takie słowa albo wyrażenia, które śmieszą was niezależnie od kontekstu i sytuacji? Albo wywołują jakieś inne uczucia? Takie słowa-zapalniki wywołujące nieprzerwany strumień emocji, obrazów, i to nawet animowanych i w 5D? Bo ja na przykład mam ochotę zabić natychmiast każdego, kto mówi "pieniążki" (jeśli jest w wieku powyżejprzedszkolnym, bo maluchom niech będzie, nie znają jeszcze tego świata)
Ale najlepiej jak ktoś mówi na samochód "wóz". Że szuka kluczyków do wozu, siedzi w wozie, jedzie wozem. To chyba ma z założenia brzmieć nonszalancko i efektownie, tak od niechcenia, że "Ah, taki tam wózek, za sto milionów jedynie był, to wziąłem, bo mój tresowany opos wirginijski jakieś tam drobne wyszperał ze szpar w podłodze ostatnio i w sumie nie było na co wydać."
Albo odnosi się do golfa 3, stuninowanego bez cienia litości dla sensu i estetyki - deska do prasowania pyszni się na wspornikach z tyłu, z przodu 5 mm nad asfaltem dumnie zwisa metalowy karnisz z lat 80-tych. Lakier świeżo przetarty skórką od słoninki i wyfroterowany na błysk puszystym kurczakiem co akurat na podwórku pod nogami sie plątał. Na lusterku obowiązkowo 45 drzewek zapachowych Wunderbaum albo wielkie pluszowe kostki do gry.
Tak czy siak, u mnie nie ma rady: ktoś mówi "wóz" a ja od razu widzę drewniany wóz zaprzęgnięty w osiołka, może być drabiniasty, załadowany sianem czy inną brukwią, i nasz kierowca o wyglądzie Piasta Kołodzieja, w lnianej koszuli i onucach - ale w słonecznych okularach, ze złotym łańcuchem oplatającym szyję, dostojny, z włosem przystrzyżonym od garnka i utwardzonym wodą po wygotowanych kartoflach. Król szos i gościńców.
Ale to dopiero początek filmu w mojej głowie, bo oto teraz jedzie, jedzie ten nasz pan żywiołów, szalonym pędem, galopem, a wyprzedza go dziki ryk oślego napędu, już czuć swąd palonych metalowych obręczy na koła, trących o asfalt. Wypada zza zakrętu na pełnym gazie, brukiew jak grad leci na przechodniów. Osiołek oczywiście bez migaczy, bo po co Królowi migacze, na uprzęży złote breloczki od Dolce Gabbana wysadzane sztucznymi brylantami swym blaskiem koszą tych przechodniów, których nie położyła brukiew...
No i (UWAGA, przechodzimy znów na moment do reala) kierowca opowiada na przykład, że jechał tym wozem odebrać z dworca w Koluszkach swoją ciocię, rumianą dobrotliwą staruszkę o błękitnych oczach, z walizką wypchaną słojami swojskich konfitur - a mi wyobraźnia szaleje i ach... proszę państwa... ! Te mrożące krew w żyłach drifty osiołkiem na zakrętach, że aż iskry spod kopyt, a siano z wozu, złoty łańcuch na szyji trzepocze, spocona ośla sierść! W przydrożnym rowie żul Mieciu dogorywa sobie spokojnie po nocnych dożynkach w barze, nagle wpada mu w ręce słój konfitur cioci, błyszczy w słońcu jak gwiazda zwiastująca wybawienie, Mieciu już okiem fachowca ocenia, czy nastawić je lepiej z wódką czy ze spirytusem...
I teraz na stację benzynową nasz wozak zajeżdża, pod same drzwi, tankuje osiołka wysokobiałkowym owsem, siebie red bullem, ciocię melisą. Na rozżarzone koła leje wodę z wiaderka. Para bucha, osiołek pomrukuje cicho, gotowy do ponownego rozpędzenia się w trzy sekundy do setki. Piękne panny wodzą rozmarzonym wzrokiem za naszym bohaterem, za tym ujeżdżającym dzikie wichry samotnym wojownikiem, co to przeciwności losu jak te zapałki: traaach! A on odrzuca wiaderko, pada na kolana dzierżąc w dłoni kluczyki, którymi niczym z bicza trzaska, i miotając wkoło okiem dzikim, krzyczy: „This! Is! Spaaaarta!!!“ a pas saszetki Kalvin Klein skosem jego muskularną pierś przecina...
No. Tak to z grubsza zawsze się dzieje właśnie. I dlatego później nie pamiętam, jak ciocia miała na imię, albo czy przypadkiem nie była wujkiem. Nigdy nie umiałam się skupić na dwóch rzeczach na raz.
A jakbym miała taki talent do biznesów jak do wymyślania bzdur, to miałabym już swoją prywatną, egzotyczną wyspę z flamingami tańczącymi tylko dla mnie na tle epickich zachodów słońca, i rafą koralową jedzacą mi z ręki, i gościnne pawiloniki dla was.
--------------------------------------------------------------------
A teraz was zaskoczę - to znaczy tych z was, co nie śledzą mnie na Instagramie - i pokażę moją nową, modelimawą pasję:
KRÓWKO, STRAŻNIK LASU
Popatrzcie jak pięknie zmienia kolory w zależności od kąta padania światła. Farba taka magiczna ~(*♥*)~
